Τα ελληνικά ιδεώδη μεταγλωσσικης σοφιας

Τα ελληνικά ιδεώδη – ολοκληρώνουν τον άνθρωπο !!

Η μελέτη των αρχαίων Ελλήνων μοναδική πηγή πλούτου

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ζούμε στην εποχή των θετικών επιστημών, της προηγμένης και συνεχώς εξελισσόμενης τεχνολογίας. Προωθούμε τα παιδιά μας, τους νέους μας, να παρακολουθήσουν μαθήματα θετικών επιστημών ή εκείνα που θα τους δώσουν  ένα συγκεκριμένο επάγγελμα με όσο το δυνατό μεγαλύτερες οικονομικές αποδοχές. Και ως ένα σημείο σωστά πράττουμε διότι η πραγματικότητα απαιτεί οικονομική ευημερία για την πιο άνετη ζωή μας. Βεβαίως, πολλοί δεν σταματούν στην “οικονομική άνεση”, αλλά θέτουν σκοπό της ζωής τους την απόκτηση όσο το δυνατόν περισσότερων περιουσιακών στοιχείων σε ρευστό χρήμα, ακίνητα κ.ά.   Περιορίζονται, όμως, οι απολαύσεις της ζωής στα υλικά αγαθά ; Για πολλούς, για πάρα πολλούς, Ναι !!

‘Έτσι, βλέπουμε καθημερινά ανθρώπους πνιγμένους στο χρήμα να είναι κενοί πνευματικά και πάμπτωχοι ηθικά. Η ολοκλήρωση του ανθρώπου δεν γίνεται ούτε μόνο με τεχνικές γνώσεις, ούτε με τον οικονομικό πλούτο, ούτε με αξιώματα. Λείπει το στοιχείο της ανθρωπιάς, των πνευματικών εκείνων αγαθών που δίνουν πληρότητα και ηθική ικανοποίηση, τα στοιχεία που κάνουν αληθινά υπερήφανο τον άνθρωπο, ουσιαστικά χρήσιμο. Τα βασικά στοιχεία του καθαρού πνεύματος, της ορθής παιδείας (επίσημης ή μη), τα στοιχεία του πνευματικού πλούτου. Και η καλύτερη πηγή, από την οποία θα αντλήσουμε τα στοιχεία αυτά, είναι η μελέτη των αρχαίων ελληνικών συγγραμμάτων (σε οποιαδήποτε γλώσσα), που ανοίγουν το μυαλό μας, καθώς και η μελέτη νεότερων διανοητών. ‘Έτσι, το μυαλό, απαλλαγμένο από οιουσδήποτε περιορισμούς, να λειτουργεί και να παράγει.
Δεν είναι πολυτέλεια η μελέτη των συγγραμμάτων αυτών. Είναι ανάγκη. ‘Άλλωστε η ελληνική φιλοσοφία είναι η βάση των επιστημών. Είναι η απαρχή της αναζήτησης. Και από την αναζήτηση γεννήθηκαν οι ειδικές γνώσεις, οι επιστήμες.

Τα μαθηματικά  τα οποία αναμφισβήτητα γεννήθηκαν στην αρχαία Ελλάδα  βασίζονται σε φιλοσοφική θεώρηση. Είναι προϊόν φιλοσοφικής σκέψης, λογικών συλλογισμών. Το ίδιο και η φυσική και πολλές άλλες επιστήμες.

Πως λοιπόν θεωρούμε την φιλοσοφία ξέχωρη από της θετικές επιστήμες ;

Η μελέτη των αρχαίων Ελλήνων θα μας δώσει απαντήσεις σε πάρα πολλά ερωτήματα και θα μας πλουτίσει ψυχικά και πνευματικά. Θα μας κάνει πιο ολοκληρωμένους ανθρώπους. Θα οξύνει την σκέψη μας και θα μας οδηγήσει στην αληθινή ευφροσύνη. Παράλληλα, θα είναι μεγαλύτερη η απόδοσή μας στον επαγγελματικό και κοινωνικό τομέα. Οι ακράδαντες βάσεις της ελληνικής σκέψης θα μας οδηγήσουν και στην ποιοτικά καλύτερη και αρμονικότερη συμβίωση. Είναι οι βάσεις του πολιτισμού και του ανθρωπισμού. Είναι ανεξάντλητες οι ελληνικές πηγές. Και όσο μαθαίνουμε, τόσο διαπιστώνουμε πόσα δεν ξέρουμε. Η μάθηση δεν σταματά ποτέ. Ας ανατρέξουμε λοιπόν στις ανεξάντλητες πηγές πνευματικού πλούτου των Ελλήνων, οι οποίες ισχύουν για όλες τις εποχές και για όλη την ανθρωπότητα. Επιστήμονες και μελετητές μη ‘Έλληνες έχουν φωτιστεί από τα ελληνικά συγγράμματα. Ας φωτιστούμε κι εμείς όλοι από την άσβεστη ελληνική φλόγα. Η Ελλάδα δεν είναι μικρή. Δεν ήταν ποτέ μικρή. Ο πλούτος της βρίσκεται στην πνευματικότητα και την αρετή. Ο χώρος της επεκτείνεται σε ολόκληρη τη γη. Δεν έχει σύνορα ο Ελληνισμός. Δεν κάνει διάκριση. Δεν έχει περιούσιους λαούς. Την αρετή μπορεί να την αποκτήσει οποιοσδήποτε και οπουδήποτε, αρκεί ν’ ανατρέξει στις πηγές της. Ο ‘Έλληνας δεν είναι φυλετική έννοια. ‘Έλληνας είναι αυτός που έχει μυηθεί στα αθάνατα ελληνικά ιδεώδη. Αυτός που σκέπτεται και πράττει ελληνικά. Παγκόσμιος ενάρετος πολίτης.

Είναι ανάγκη να ανατρέξουμε στους ‘Έλληνες συγγραφείς. Είναι ανάγκη να προωθήσουμε τον ελληνικό πολιτισμό.

Είναι ανάγκη να τον περιφρουρήσουμε, να τον διαφυλάξουμε από τους παντοίους κινδύνους και τη λασπολογία.

«Οι ‘Έλληνες πήραν τον άνθρωπο και τον έστησαν στα πόδια του»

«…Για χιλιάδες χρόνια παλαιότεροι πολιτισμοί, όπως αυτοί των Περσών, των Ασσύριων, των Βαβυλώνιων, έβλεπαν τον άνθρωπο ως ένα απεχθές ον που σέρνονταν μπροστά σε θεότητες και δυνάστες. Οι ‘Έλληνες όμως, πήραν τον άνθρωπο και τον έστησαν στα πόδια του. Τον δίδαξαν να είναι υπερήφανος. Ο κόσμος είναι γεμάτος θαύματα, έλεγε ο Σοφοκλής, αλλά τίποτα δεν είναι πιο θαυμάσιο από τον άνθρωπο.
   Οι ‘Έλληνες έπεισαν τον άνθρωπο, όπως ο Περικλής το τοποθέτησε, ότι ήταν δικαιωματικά ο κάτοχος και ο κύριος του εαυτού του και δημιούργησαν νόμους για να περιφρουρήσουν τις προσωπικές του ελευθερίες. Οι αρχαίοι Έλληνες ενθάρρυναν την περιέργεια που είχε ο άνθρωπος για τον εαυτόν του και για τον κόσμο που τον περιτριγύριζε, διακηρύττοντας μαζί με τον Σωκράτη ότι μια ζωή χωρίς έρευνα δεν αξίζει τον κόπο να την ζούμε.
   Οι ‘Έλληνες πίστευαν στην τελειότητα σε όλα τα πράγματα, γι΄ αυτό μας κληροδότησαν την ομορφιά, που φτάνει από τον Παρθενώνα και τα ελληνικά αγάλματα, τις τραγωδίες του Αισχύλου, του Ευριπίδη και του Σοφοκλή, την ποίηση του Ησίοδου και του ‘Ομήρου, μέχρι τα ζωγραφισμένα αγγεία ενός απλού νοικοκυριού.
   Χωρίς τους ‘Έλληνες μπορεί ποτέ να μην είχαμε αντιληφθεί τι είναι αυτοδιοίκηση. Αλλά, πολύ περισσότερο ακόμα και από την γλώσσα μας, τους νόμους μας, τη λογική μας, τα πρότυπά μας της αλήθειας και της ομορφιάς, χρωστάμε σε αυτούς την βαθειά αίσθηση για την αξιοπρέπεια του ανθρώπου.
   Από τους ‘Έλληνες μάθαμε να φιλοδοξούμε χωρίς περιορισμούς, να είμαστε, όπως είπε ο  Αριστοτέλης, αθάνατοι μέχρι εκεί που μας είναι δυνατό…».

Πολιτιστικός Σύνδεσμος Ελλήνων και Φιλελλήνων Καναδά

 

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΕΝ ΤΗ ΓΛΩΤΤΗ

ΤΕΚΝΟΝ = Τ(ελείωση) ή Τα(αίριασμα) Ε(νεργειών) από τον Νου. Τι μας λέει εδώ ο Έλλην Λόγος? Ότι για να υπάρξει ένα τέκνο, θα πρέπει να υπάρξει τελείωση ή/και ταίριασμα ΕΝεργειών του Νου. Μήπως είναι αυθάιρετη η ερμηνεία? Ας το δούμε και ΔΙΑ-φορετικά: τι είναι ΤΕΚΝΟΝ? Μα τι άλλο από ΤΕΚος (κυοφορία) του ΝΟΥ. Μιλάει η ίδια η λέξη και επιβεβαιώνει τη πρώτη ερμηνεία μας. Άρα οι πιθανότητες να μην ισχύει η εν λόγω ερμηνεία είναι – θα έλεγα μικρές.
Ας συνεχίσουμε: ένα τέκνο, από τι στάδια περνάει?
Αρχικά από την γέννηση. Μα τι είναι γέννηση? Γ(αιώδης)ΕΝ +Νους, δηλ. η ροή εκ του ΕΝ δυνάμεών του (νους) με την εισχώρηση αυτών σε υλικό επίπεδο (γαιώδης). Η ίδια ετυμολογία θα ταιριάζει και στην λέξη Γένος, για προφανείς λόγους (είναι σχετική με την γέννηση έννοια).
Τι στάδιο ακολουθεί στο τέκνο, μετά την γέννηση? Έχουμε το παιδί Βρέφος. Τι είναι το ΒΡΕΦΟΣ?
Το Β είναι δηλωτικό μιας ισχυρής δύναμης, όπως π.χ. η Βαρύτητα (τις έννοιες των γραμμάτων μας τις αποκαλύπτουν ορισμένες λέξεις οι οποίες περιέχουν τα ίδια αυτά γράμματα, ιδίως στην αρχή τους) και μιας σταθερότητας όπως η Βάση. Ρ = ροή, Ε = ενέργεια και ΦΩΣ. Δηλ. βρέφος είναι η ισχυρή και σταθερή ροή της ενέργειας του φωτός. Τώρα εδώ υποθέτω ότι ως Φως εννοείτε το πνευματικό, θείο φως και όχι το αισθητό.
Μετά ακολουθεί το στάδιο του Νηπίου. Τι είναι ΝΗΠΙΟ? Μα… Νους Ήπιος, ένας νέος αγνός νους που διαμορφώνεται σιγά – σιγά με τις εμπειρίες που λαμβάνει η ψυχή στον αισθητό κόσμο μας. Η ίδια ερμηνεία λίγο ΔΙΑ-φορετικά: Νήπιο είναι Ν=Νους, Η=Ηλιος, Π=Πυρ, Ο=Ο-μικρόν, δηλ. Νους που δια του Ηλιακού Πυρός (ενέργεια) εισχωρεί σε μικρό – περιορισμένο χώρο (εννοεί το μικρό σώμα του νηπίου). Το Ηλιακό Πυρ μου φαίνεται ότι είναι κατώτερης μορφής φωτοδοτικής ενέργειας από το αγνό, θείο φως και νομίζω ότι δηλώνει την εισχώρηση του φωτός σε κατώτερες «σφαίρες» όπως είναι ο δικός μας, υλικός, γαιώδης κόσμος.
Μετά το νήπιο, τι στάδιο έχουμε? ΠΑΙΔΙΟΝ. Τι είναι το παιδίον? Μα τι άλλο εκτός από ΠΑΙ + ΔΙΟΝ. Δηλ. Π = Πυρ, Α = Ανώτατη Άρρητος Αρχή, Ι = Ιδέα + την διαμορφωτική δύναμη τους Διός. Με άλλα λόγια Παιδίον είναι η ενέργεια (πυρ) εκ της Αρρήτου Αρχής με την μορφή Ιδέας (μιας συγκεκριμένης – στοχευμμένης ΕΝ-έργειας) και με την διαμορφωτική δύναμη του Διός. Το δεύτερο συνθετικό της λέξεως Παιδίον, το ΔΙΟΝ σημαίνει και Δ = δύναμη, Ι = Ιδέα, Ο = Ο-μικρον, Ν= νους, δηλά δη, η δύναμις δια της ΕΝ-έργειας της Ιδέας (νοητική ΕΝέργεια) σε χώρο περιορισμένο – μικρό (εννοεί το σώμα), προερχόμενη εκ του Νου.
Μετά το στάδιο του παιδίου, τι έχουμε? Έχουμε Νέον. Τι είναι ΝΕΟΣ? Μα… νέος Νους. Νέος όπως το φρέσκος, το καινούργιο. Το Νέο μας παραμπέμπει ηχητικά (οι θείες αποκαλύψεις γίνονται ποικιλοτρόπως) και στο αρχαίο ρήμα ναίω = κατοικώ. Με άλλα λόγια, μας αποκαλύπτεται ότι Νέος είναι η κατοικία (εδραίωση) του Νου, που? Εντός μας. Ν = Νους, Ε = Ενέργεια, Ο = Ο-μικρον , δηλ. οι ΕΝέργειες του Νου σε περιορισμένο χώρο αι προφανώς η εδραίωση των δυνάμεών του.

Ο νέος λέγεται ΔΙΑ-φορετικά και έφηβος. Τι είναι ΕΦΗΒΟΣ? Η Ε = ενέργεια του Φ = φωτός κατά την ΗΒΗ (= νεότητα). Η σύνθεσις των Ενεργειών του Φωτός με την Ήβη στην λέξη έφηβος, μας αποκαλύπτει ότι υπάρξει άρρηκτος σχέση μεταξύ των ενεργειών του φωτός και της νεότητος. Για σκεφτείτε λίγο τι είπα… Τι σημαίνει αυτό? Σκεφτείτε το… Σημαίνει ότι ο νέος (έφηβος) έχει όμορφες (οι μεγάλοι σε ηλικία θα πουν ρομαντικές αλλά άτοπες) σκέψεις. Οι σκέψεις των εφήβων είναι πράγματι κατά κανόνα όμορφες, διότι συσχετίζονται με τις ενέργειες φωτός. Δεν είναι τυχαίο ότι οι νέοι είναι κατά κανόνα επαναστάτες. Και όσο υπάρχουν ενέργειες φωτός, είναι και έφηβοι (νέοι στην ηλικία). Όταν πάψουν να υφίστανται οι ενέργειες φωτός, παύει να υφίσταται και η ήβη (νεότητα). Αρχίζει και γερνά ο άνθρωπος. Σκεφτείτε το… Το ότι γερνάμε δεν είναι μόνο θέμα αποδόμησης των υλικών μας στοιχείων. Είναι και θέμα συσσώρευσης των «τοξινών» των μη φωτεινών σκέψεων που κάνουμε σε βάθος χρόνου. Οι μη φωτεινές μας σκέψεις δεν χάνονται… αθροίζονται… και συμβάλλουν ΚΑΙ στην υλική μας γήρανση. Συμβάλλουν ΚΑΙ στην σωματική μας φθορά, η οποία γίνεται και δια των νόσων. Εδώ ο Έλλην Λόγος μας λέει καθαρά ότι ένας άνθρωπος μπορεί να παραμείνει νέος, αν υιοθετήσει την αγνή σκέψη, δηλ. επιλέξει να είναι αποδέχτης το δυνατόν περισσότερο, των φωτεινών ενεργειών. Διότι μόλις αποκοπεί από τις φωτεινές ενέργειες, αρχίζει η φθορά.
Μετά από τον Νέος – Έφηβος, τι γίνεται ο άνθρωπος? Γίνεται ενήλικας. Τι είναι ΕΝΗΛΙΚΑΣ? ΕΝ + ΗΛ + ΙΚΑΣ. Ας εξηγήσουμε: Οι ΗΛιακές ΕΝέργειες που μορφοποιούνται σε Ιδέας (= γνώση) και Κατευθύνονται σε περιορισμένο χώρο (το σώμα μας). Η κατεύθυνση είναι Καθοδική καθώς η «σφαίρα» στην οποία ζούμε εμείς οι άνθρωποι είναι από τις χαμηλότερες, γαιώδους υφής, υλικής. Δεν είναι τυχαίο ότι κατά κανόνα, οι ενήλικες βρίσκονται και στο ανώτατο όριο της γνώσης που έχει κάθε άνθρωπος.
Πως λέγεται ΔΙΑ-φορετικά ο ενήλικας? Λέγεται Ενήλιξ. ΕΝ+ΗΛΙΞ δηλ. Ηλιξ όπως λέμε Έλιξ (έλικα) και ΕΝ. Όντως, από την στιγμή που είμαστε ενήλικες δεν φτάνουμε στο μέγιστο των δυνάμεών μας και κάποια στιγμή ξεκινάει η κατεύθυνση της έλικας προς το ΕΝ, με την ΔΙΑ-δικασία της γήρανσης.
Μετά τι στάδιο έχουμε? Γινόμαστε μεσήλικες. Ο Μεσήλικας είναι έννοια κοντινή με τον ενήλικα. Μας λέει ότι είμαστε στο στάδιο εν ΜΕΣω + Ηλιακών ενεργειών που Κατευθύνονται σε περιορισμένο χώρο.
Έπειτα τι ακολουθεί? Γινόμαστε Γέροι. Τι είναι Γέρος? Η προς την Γ = γη, Ε = Ενέργεια που Ρ = ρέει από το Ο= Ο-μικρον – περιορισμένο χώρο (το σώμα μας). Η ερμηνεία αυτή φανερώνει παρά πολύ καλά την ΔΙΑ-δικασία της φυσικής γήρανσης.
Σημειώστε ότι η λέξη ΔΙΑ-δικασία έχει να κάνει με ΔΙΑ + ΔΙΚΗ, δηλ. την κρίση που έχουμε από την δικαιοσύνη, της οποίας προϊσταται ο Δίας.
Ο Γέρων όμως (βλέπεται με το Ν την σύνδεσή του με τον Νου?) λέγεται και Ηλικιωμένος. Τι σημαίνει Ηλικιωμένος? Ότι η γηρασμένη – φθαρμένη ψυχή (μένος), Κατευθύνεται από τον Ήλιο, με την επικράτηση Ιδέας περί του Ω = Ω-μέγα, δηλ. της φυγής της από το Ο-μικρον (περιορισμένο χώρο – σώμα).

Και μετά όταν πεθαίνει ο γέρων, τι γίνεται? Αποθανών. Τι είναι ο αποθανών? Ο Απομακρυνόμενος από τον Θείο Νου (ΑΠΟ.ΘΑ.ΝΩΝ).
Τι είναι ο αποθανών? Είναι Νεκρός. Τι είναι ο Νεκρός? Νους που Εκρέει από το Ο-μικρον (περιορισμένο χώρο – σώμα μας), αφού εκεί ήταν «παγιδευμένος».
Έτσι ολοκληρώνεται η διαδικασία του ανθρώπου. Και τι είναι επί της ουσίας ο άνθρωπος? Το Ον που δείχνει

ΣΟΦΙΑΝΟΠΟΥΛΟΣ